حیدر حب الله

ترجمه: سعید نورا

سؤال[1]: برخی می گویند برای ادامه تقلید از میت، رجوع به مرجع زنده خاصی لازم نیست، چرا که بر اساس برآوردهای مختلف نزد مراجع زنده، با پایبندی به تقلید از میت، بریء الذمه خواهد بود. نظر شما در این باره چیست؟

پاسخ: اگر مكلف احراز کند كه در تمام حالت های مختلف، تمام فقهای محتمل الاعلم در دوران وی قائل به بقای بر تقلید میت هستند در این صورت می تواند بدون نیاز به تعین مرجعی که به فتوای وی از میت تقلید می شود، از مرجع میت خود تقلید کند. ولی در نهایت مکلف مجبور است در اموری که میت برای آن فتوا ندارد، مرجع زنده ای را تعیین کند، اما این کلام که در این صورت به قواعد اجتهادی میت رجوع می کنیم مثل قول به تقلید امام شافعی است چرا که روش اهل سنتی که باب اجتهاد را باز ندانسته اند در مسائل نوپدید همین است که این روش طبق نظریات معروف صحیح نیست. زیرا رجوع به قواعد، رجوع به فتوا نیست و حال آن که حجیت از نگاه ایشان تنها برای فتوای فقیه ثابت می شود و نه چیز دیگر و این را از تمایز ایشان بین مقام فتوا و مقام بحث علمی می توان فهمید بر این اساس که اجازه ندادند - با وجود اینکه اطلاق این کلام به نظر من  درست نیست – که به دیدگاه علمی فقیه در مباحث اجتهادی وی عمل کنیم مادامی که در رساله عملیه خود احتیاط وجوبی داده باشد.

_______________________

[1] حیدر حب الله، إضاءات فی الفکر والدین والاجتماع ۳: سوال 476.